We gaan verder met het oefenen van het vrijlopen, en de shibatjes doen het heel erg goed!
Een hele wandeling van 1u vrij, ok, Kenta nog steeds met de lange lijn aan maar wel op de grond: meer kan ik niet onderhandelen 😅
Een nieuwe oefening vandaag: soortgenoten onaangelijnd tegenkomen. Ik geef het toe, ik vond het toch spannend: Kenta is soms heel erg vocaal, wat sommige honden niet echt appreciëren. Het voordeel in deze regio van Frankrijk is dat zo goed als alle honden lopen vrij, dus zijn ze ook gewoon om beleefd te communiceren.
Hieronder een filmpje met 2 ontmoetingen. De eerste was iets gespannen in het begin: de soortgenoot kwam te frontaal en zelfs wanneer Kenta opnde geond ging liggen om hem te vragen op een andere manier af te komen, werd het niet gerespecteerd. Maar eens dichterbij was de soortgenoot heel erg respectvol en werd als vriend verwelkomt 🥰
De 2e had Umi meer moeite. Ik dacht eerst dat het aan dat belletje te verwijten was, maar we zien in de beelden dat de soortgenoot een intentie had om Umi te rijden (dat kunnen zien aan de bewegingen van zijn staart), mee dat Umi bevroor en uiteindelijk wat afstand nam. Kenta was enorm bevriend met hem en deelde een geur en gingen allebei voor een parallel 😍🐶🐶
We gaan verder met het oefenen voor het vrij lopen. Umi heeft een mooie rappel, maar Kenta niet echt. Daarom, neem ik een alternatief die bij hem werkt: de "je wacht".
Zelfs is deze oefening moeilijker omdat de hond tegen zijn instinct moet werken, Kenta is daar beter in dan een rappel.
Ik heb mijn aanvraag moeten herhalen, de 3e keer zen simpele "aha!" volstond. Omdat het moeilijk is om te wachten terwijl heel de groep, Umi inbegrepen, blijft stappen, heb ik hem met een brug "ja ja ja" geholpen.
Het was mooi geslaagd van mijn manneke, dus kreeg hij een lekkere beloning 😍🐶
🪻Vrij lopen🪻
Gisteravond en deze ochtend hebben we aan het vrij lopen met de shibekes gewerkt 😊 En zoals jullie het kunnen zien: het gaat heel goed! 😍
Er zijn toch een paar voorwaarden voor we onze honden loslaten:
➡️ Wederzijdse vertrouwen hebben (ja, je hond moet je ook vertrouwen!)
➡️ Werken aan de groepscohesie
➡️ Ervoor zorgen dat de predatie- en jachtinstincten beantwoord worden
➡️ Leren loslaten 😊
Zonder vertrouwen, zijn we nergens. Jullie horen in het filmpje dat we bijna niks aan onze honden vragen, alleen een kleine positieve woord dat ik aan Umi geef omdat ze mooi aan het wachten is. Verder, laten we ze met rust. Dat is ook vertrouwen hebben en loslaten 😊
De groepscohesie is er: we zien beide honden regelmatig naar ons checken, heel kort. Dat is voor 2 redenen: wat gaan we nog doen? Welke richting neemt de groep? Deze focus op ons is noodzakelijk, want zo zullen de honden de goede beslissingen kunnen nemen.
De predatie van mijn honden worden regelmatig beantwoord door bepaalde snuffelspelen te doen, en buiten de kom eten (het zoeken achter hun eten is een simulatie van een predatie). Dat bedoelt niet dat ze nooit achter een kat of konijn zullen lopen, maar dat ze toch iets gemakkelijker hun focus op de groep in zulke omstandigheden kunnen houden.
Kunnen niet aan al die voorwaarden positief antwoorden? Dan adviseer ik u toch om uw hond aan de lijn te houden en verder werken 😉
PS: het kan effectief gebeuren dat sommige honden nooit vrij kunnen of mogen lopen. Het is altijd goed om onze honden goed te kennen en weten waar hun limiet ligt. Voor de veiligheid van iedereen, hou je dan liever je hond aan de lijn wanneer je geen garantie hebt.
🪻 Ontlading 🪻
Wanneer we onderstaande filmpje kijken, denken we meteen dat beide honden gewoon spelen en het leuk hebben. En ja, dat klopt ook helemaal, maar... het is in dit geval een ontlading, of wat meer bekend is met het woord "zoomie".
Wanneer een hond te veel en te zware emoties heeft gehad, of een moeilijke en lange oefening heeft moeten doen, zal hij letterlijk al deze emoties uit zijn lichaam moeten krijgen. Doen ze dan door even ontladen: spelen, rennen, put graven, ... Ze verliezen precies hun brein op dat moment 🤪
Als je hond zo'n zoomie krijgt, dan is het te laat en het beste is om hem zijn ontlading te hebben, dat het uit zijn systeem is. Maar vraag je je altijd waarom dit gebeurt, wat heeft deze ontlading veroorzaakt om deze staat de volgende keer te kunnen vermijden.
In dit geval zijn we net terug met de honden van een rit met de wagen om langs een leer te wandelen. Het was leuk, maar de rit met de wagen was iets emotioneel door de drukte op de weg en de Provençaalse bochtige wegen. Eens thuis, een ontlading was nodig om van de zware emoties af te zijn.
Nu ja... Het is wel leuk om ze zo te zien rennen en fun samen te hebben, uiteraard 🤩
We zijn terug in ons bos in het hart van de Provence, en de honden zijn blij!
Op avontuur gaan, dingen ontdekken, kan een geweldige moment met onze honden zijn. Maar het is belangrijk om zeker te zijn dat onze honden het even leuk vinden dan wij 😊
Het is het voordeel van 2 shiba's te hebben: dan maken ze het héél duidelijk wanneer ze hun wandeling niet graag hebben 🙈
Nu isnhet tijd voor hen om even te rusten terwijl wij op restaurant gaan eten 😁
Het is met een grote trots dat ik deze post schrijf 🤩
Anderhalf jaar geleden, waren we voor het eerst met Umi naar de Provence geweest. Kenta was al 2 of 3x gekomen en kon heel de rit op een rustige manier. Maar toen werd het en ramp: hij was heel de weg terug aan het huilen en hijgen. Umi vond het lastig en begon regelmatig tegen Kenta uit te halen, shiba screams en alles terwijl we reden 😨
Toen begon ik aan een lange en zware desensibilisatie met een paar ups en veel downs (ik heb zelfs een ongelukje gehad dat mijn achteruiter ontplofte, en natuurlijk met Kenta op de achterbank...).
We hebben dan onze vakantie afgezegd omdat we met de hond niet meer in de auto konden.
In mei zijn we voor het eerst teruggekomen, de heenreis was iets moeilijker, de terugreis al iets beter. Toen sprak ik al van een overwinning.
Gisteren en vandaag hebben we iets meer dan 1200km gereden en wonder: Kenta was helemaal rustig! Alleen in Lyon werd hij iets minder gerust van het verkeer, maar we spreken van 5 min van zacht gehijg. Voor de rest van de rit, lag hij rustig op de achterbank.
In het hotel is hij ook rustig gebleven en beter zelfs: hij heeft gegeten in de avond én in de ochtend, wat hij voorheen niet deed 😍
Dit is een ongelooflijke overwinning, en zo'n geruststelling om hier op vakantie volledig stressloos aan te komen 😊
Ik ben enorm trots op Kenta die zo'n mooie vooruitgang heeft laten zien. De oefeningen en trainingen hebben gewerkt, maar zijn wil om dit te doen slagen was het belangrijkste factor. Ik ben ook trots op Umi, die ook zeer rustig in de auto is gebleven, maar we wisten het ook dat ze iets stabieler was en dus de rit aankon 🐶🐶
✨ Roadtrip ✨
Het is zo ver: we zijn onderweg naar het zuiden en de shibekes mogen mee 😍🐶🐶
Natuurlijk stoppen we vaak en niet voor zo'n 10 min. Het moet trouwens: we rijden elektriek, dus om de 2u30 moeten we voor min of meer 40 min laden.
Perfect voor de honden! We selecteren de beste Tesla supercharger onderweg die toch iets of wat wandelmogelijkheden aanbieden en we gaan voor een trage wandeling, dat de honden niet te nerveus worden en aan hun behoeften kunnen antwoorden 😊
Onze eerste stop was in Arlon. We hebben een leuke weide gevonden, een deken gelegd en daar onze middagmaal gegeten, terwijl de honden op jacht achter muizen waren 🤩😁
✨ Sociale wandeling ✨
Vandaag heeft Yoko haar eerste wandeling. Ja, nog een Yoko 🙈
Het meisje is heel enthousiast en kan haar emoties niet altijd de baas zijn. Kenta zal een tijd Yoko mogen begeleiden: hij is rustiger en kan gemakkelijker een kader brengen. En dat was nodig: Yoko was eerst veel te uitbundigd, maar ze heeft al bij al Kenta zijn grenzen gerespecteerd.
Ze vormde allebei heel snel een mooie groep en gedurende de kruising met andere hondenw nam Yoko de goede beslissingen en liet Kenta de touwen in handen nemen.
Yoko moet nog leren om haar enthousiasme en emoties te reguleren, en dat zal gebeuren door meer ervaringen op te bouwen. De vokgende wandeling zal met een 3e hond gebeuren die Yoko hierbij zal helpen 😊
Bedankt Yoko en haar leuke familie voor deze gezellige wandeling en tot de volgende keer 😁
✨ sociale wandeling ✨
Vandaag was een iets moeilijkere sociale wandeling voor Umi.
Mijn lieve meid was minder enthousiast om in de groep te komen en was eigenlijk meer geïnteresseerd in de kinderen die mee aan het wandelen waren 🙈
In het midden van deze wandeling, heb ik ze losgelaten om te zien of ze meer initiatieven ging nemen, wat ook is gebeurd: ze begon meer met haar soortgenoten te interageren, zelfs bleef ze heel erg op de kinderen gefocust 😆
Een sociale wandeling mag af en toe uitdagend zijn. Honden moeten dan oplossingen zoeken om toch een groep te vormen.
In de video zien we Umi 2x beginnen spurten wanneer de grijze hond, Vala, nadert. Vergissen jullie niet, ze heeft er geen schrik van, ze is ook niet oncomfortabel, maar het zijn 2 dames met veel emoties, en dat is hoe Umi daarop antwoordt 🤭
Bedankt Manon Massart Pro voor deze wandeling en goed gedaan Umi die opnieuw laat zien dat ze vrij kan wandelen 😍🐶
✨ Toestemmingstest ✨
Wat? Toestemming aan mijn hond vragen om hem te aaien? Is dat niet logisch dat ik hem mag aaien?
Dat was mijn eerste reactie toen ik over de toestemmingstest hoorde. We gaan inderdaad van uit dat onze honden graag gestreeld worden, eerder omdat wij ze graag aanraken.
Veel bijtincidenten komen van een aai of knuffel die we op een verkeerd moment de hond wouden geven, bij voorbeeld wanneer de hond probeert te rusten. Waarschijnlijk heeft de hond al proberen te verwittigen door de witte kant van zijn ogen te laten zien, zijn kop wegdraaien, zijn oren achter trekken of misschien zijn lippen heffen en waarom niet een klein gegromd. Indien we de eerste signalen negeren, kan de hond dan een overtuigende signaal gebruiken zoals bijten.
Buiten het feit dat wanneer een hond eet, drinkt of rust dienen we hem met rust te laten, is er een klein testje dat we kunnen doen om te zien of hij op dat moment gestreeld wilt worden: de toelatingstest.
👉 Begin met een platte hand vanop de schouder
👉 Streel tot het midden van zijn zijde
👉 Kijkt de hond naar je of naar je hand? Dan krijg je toestemming 😊
👉 Kijkt de hond weg? Dan is het het moment niet 😉
Ik deed de test gisteravond met Umi, die soms graag met rust wordt gelaten. Ik presenteer eerst een vinger, een trukje dat ik met haar heb ontwikkeld om te zien of ik haar mag "storen", dan test ik of ik haar mag strelen, presenteer mijn hand en oh! Ze vond het fijn! 😁
✨ Sociale wandeling ✨
Vandaag heeft Yoko haar eerste sociale wandeling gehad, een kennismaking met Kenta om te zien hoe het tussen beide honden gaat.
Yoko heeft moeite met het kruisen van haar soortgenoten. Door een iets natuurlijker benadering en meer respect van Kenta, heeft Yoko heel snel een band met haar nieuwe kamaraad kunnen opbouwen, en dat ondanks de hitte 🥵
Beide honden hebben hun grenzen gelegd, maar ook een mooie cohesie kunnen bouwen.
Yoko zal binnenkort een groep mogen integreren 😊
Bedabkt Yoko en haar geweldige familie voor jullie vertrouwen en deze leuke wandeling 🥰🐶🐶
✨ de juiste keuze ✨
In een cognitieve aanpak zoals ik het toepas, geven we meer ruimte aan de hond om zijn eigen ervaringen te maken, want alleen maar zo kun hij autonoom worden en de juiste keuze maken.
Hoe gaat dat ten werk? Laten we een link maken tussen mens en hond: we zeggen vaak dat het door vallen is dat je leert fietsen. En inderdaad, onze kinderen leren fietsen door te testen, slagen en falen. Ervaringen zijn de beste leerscholen 😊
Kenta, die nu 3 jaar is geworden, was vroeger reactief op zijn soortgenoten. Het heeft tijd genomen voor mij om te begrijpen dat hij niet agressief was, maar niet tolerant als het om beleefdheid of hondencodes gaat. Door zijn gevoeligheid en voormalige ervaringen, heeft hij geleerd dat grommen en spitsen de "onbeleefde honden" wegjagen.
We hebben dus met hem gewerkt aan alternatieven: je hoeft niet naartoe te gaan, er zijn andere signalen die ook werken. Het heeft zijn tijd opgeëist, maar ook zijn resultaten opgebracht 😉 Kenta is tegenwoordig in staat om de juiste keuze te nemen, en door positieve ervaringen op te bouwen, een nieuwe efficiënte strategie aangenomen.
Op het filmpje, zien we Kenta en Umi op de wandel. Er komen 2 kleine honden die écht op een rustige manier toekwamen. Kenta is zijn lippen aan het likken omdat hij net een snoepje heeft gekregen, dus niet om met de soortgenoten te interageren 😊 Kenta beslist om traag te stappen en een boog in te zetten om wat ruimte aan zijn soortgenoten te geven die dezelfde strategie aannamen. Umi, die jonger is en nog vanalles moet leren, beslist om frontaal naar de honden te gaan.
Ik wist het dat dat geen goed idee was, maar ik liet het gebeuren: tijd om een les te geven. We zien ook Kenta die Umi liet doen. Het contact verloopt niet slecht, maar ook niet om te zeggen goed. Umi loopt telkens weg, laar gaat toch terug.
Haar strategie is niet schitterend: het weglopen lukt hier wel omdat beide soortgenoten haar laten doen, maar een opvolging kan ook in gang w
✨ groepscohesie ✨
In de cognitive aanpak die ik toepas en met jullie gedurende de consults deel, zijn we op zoek naar een groepscohesie eerder dan een hond die aan de voet loopt, want enkel zo weet de hond wat van hem wordt verwacht en zal tegelijkertijd zijn fundamentele behoeften kunnen beantwoorden.
Met 2 honden in huis werkt het wat anders. Elke individu is anders en heeft andere behoeften. Daarom is het goed om elke hond apart te wandelen. Maar omdat ze ook een band met elkaar moeten ontwikkelen, samen gaan wandelen moet ook gebeuren. Daar hebben we een mooie evenwicht gevonden door met ons vieren te gaan wandelen.
Het viel mij toch op dat Umi, die vroeger haar bronnen beschermde, weer begon mij op te eisen wanneer Kenta een interactie thuis met mij zocht. Ik probeerde dan nog meer wandelingen apart aan te bieden, maar het werd nog maar erger. Tijd om een nieuwe aanpak te testen: ik alleen met mijn 2 honden gaan wandelen 😁
Ja, ik doe dat met de lange lijnen én ik beheers de lijnen helemaal niet goed, maar zo kon ik Umi laten zien dat ze mij met Kenta kon delen, dat we ook een groep vormen. In Antwerpen mogen we de honden niet loslaten, dus hou ik ze spijtig genoeg aan de lijn, maar het is al voldoende om aan onze groepscohesie te werken. En ja, het gaat al een tikkel beter thuis na amper 2 wandelingen met ons 3.
Ik geef het toe: het is niet evident voor mij. Maar de comfort van de mens primeert niet altijd 😅
Umi fait preuve d'altruisme 🥰🐶
#altruisme #chiens #shibainu #shiba #shibalove #comportementaliste #dogslove
